Η φωτογραφία ενός τρομακτικού θαλάσσιου πλάσματος έκανε πριν από μερικές μέρες το γύρο του διαδικτύου μέσω της ιστοσελίδας Reddit.
Πρόκειται για τη θαλάσσια λάμπραινα ή θαλάσσιο πετρόμυζο (Petromyzon marinus) ένα πρωτόγονο, παρασιτικό σπονδυλόζωο που μοιάζει με ψάρι.
Η θαλάσσια λάμπραινα δεν είναι σπάνιο είδος και συναντάται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, στη Δυτική Μεσόγειο, αλλά και σε γλυκά νερά όπως αυτά των Μεγάλων Λιμνών στις βόρειες ΗΠΑ.
Τη λάμπραινα έπιασε με το καμάκι του ο 23χρονος Νταγκ Κάτλερ το 2011, αλλά ανάρτησε τις φωτογραφίες μόλις πρόσφατα.
Η λάμπραινα ή πετρόμυζο κολλά με το στόμα της πάνω στο σώμα μεγάλων ψαριών, ξύνει τη σάρκα τους και τους πίνει το αίμα. Μόλις το θύμα πεθάνει το πετρόμυζο ξεκολλάει και συνεχίζει την αναζήτησή του.
Στη διάρκεια της ζωής της, μια λάμπραινα μπορεί να σκοτώσει ψάρια συνολικού βάρους 20 κιλών και να φτάσει σε μήκος σχεδόν ενός μέτρου.
Εκτός από το τρομακτικό στόμα, ένα άλλο χαρακτηριστικό των πετρόμυζων είναι οι επτά κυκλικές τρύπες στα πλάγια του σώματος μέσω των οποίων το ζώο αναπνέει.
Λίγα λόγια για τη λάμπραινα
Κοινό όνομα κυκλόστομων υδρόβιων σπονδυλωτών, της ομοταξίας των αγνάθων, της τάξης των υπερωαρτίων, της οικογένειας των πετρομυζοντιδών.
Με το όνομα λάμπραινα αποδίδεται η ονομασία των ειδών πετρόμυζου και λαμπέτρα. Οι λ. είναι τα πιο πρωτόγονα σπονδυλωτά. Θεωρούνται απόγονοι των οστρακόδερμων.
Το σώμα τους, μακρύ 20 – 100 εκ., μοιάζει με το σώμα του χελιού και το γυμνό δέρμα τους σκεπάζεται από βλέννα.
Έχουν δύο νωτιαία πτερύγια και ένα ουραίο, με τη βοήθεια των οποίων μπορούν να έρπουν και να κολυμπούν. Το στόμα τους είναι προσαρμοσμένο για απομύζηση, μοιάζει με χωνί εξοπλισμένο με κεράτινες αιχμές σαν ροκάνι, χωρίς σαγόνια. Έχει πολλές βραγχιακές σχισμές που δεν καλύπτονται από βραγχιακά επικαλύμματα.
Ο σκελετός τους αποτελείται από χόνδρο. Οι λ. κυνηγούν ψάρια, στα οποία κολλούν σαν βεντούζα, τρυπούν το δέρμα τους και απομυζούν τους χυμούς και το αίμα τους και τα καταντούν ένα δερμάτινο σάκο που περιέχει το σκελετό τους.
Σ` αυτές οφείλεται ολοκληρωτική εξαφάνιση της πέστροφας σε ορισμένες λίμνες. Οι λ. είναι ζώα των βαθιών νερών. Γεννούν 65 – 235 χιλιάδες αβγά. Για να γεννήσουν, μεταναστεύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα.
Μετά ένα μήνα από τ` αβγά βγαίνουν προνύμφες, που ονομάζονται αμμοκήτες ή λαμπρινάκια. Οι προνύμφες αυτές, ύστερα από περίπλοκες μεταμορφώσεις που διαρκούν 4 – 6 χρόνια, ενηλικιώνονται.
Τα γνωστότερα είδη των λ. είναι τρία: α) λ. η θαλάσσια, β) λ. η ποτάμια και γ) λ. η πλανίρεια. Τα δύο πρώτα είδη μεταναστεύουν, ενώ το τρίτο ζει συνέχεια στο βούρκο των ποταμών και τρέφεται με σκουλήκια.
Πηγή - EcoNews.gr
Πρόκειται για τη θαλάσσια λάμπραινα ή θαλάσσιο πετρόμυζο (Petromyzon marinus) ένα πρωτόγονο, παρασιτικό σπονδυλόζωο που μοιάζει με ψάρι.
Η θαλάσσια λάμπραινα δεν είναι σπάνιο είδος και συναντάται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, στη Δυτική Μεσόγειο, αλλά και σε γλυκά νερά όπως αυτά των Μεγάλων Λιμνών στις βόρειες ΗΠΑ.
Τη λάμπραινα έπιασε με το καμάκι του ο 23χρονος Νταγκ Κάτλερ το 2011, αλλά ανάρτησε τις φωτογραφίες μόλις πρόσφατα.
Η λάμπραινα ή πετρόμυζο κολλά με το στόμα της πάνω στο σώμα μεγάλων ψαριών, ξύνει τη σάρκα τους και τους πίνει το αίμα. Μόλις το θύμα πεθάνει το πετρόμυζο ξεκολλάει και συνεχίζει την αναζήτησή του.
Στη διάρκεια της ζωής της, μια λάμπραινα μπορεί να σκοτώσει ψάρια συνολικού βάρους 20 κιλών και να φτάσει σε μήκος σχεδόν ενός μέτρου.
Εκτός από το τρομακτικό στόμα, ένα άλλο χαρακτηριστικό των πετρόμυζων είναι οι επτά κυκλικές τρύπες στα πλάγια του σώματος μέσω των οποίων το ζώο αναπνέει.
Λίγα λόγια για τη λάμπραινα
Κοινό όνομα κυκλόστομων υδρόβιων σπονδυλωτών, της ομοταξίας των αγνάθων, της τάξης των υπερωαρτίων, της οικογένειας των πετρομυζοντιδών.
Με το όνομα λάμπραινα αποδίδεται η ονομασία των ειδών πετρόμυζου και λαμπέτρα. Οι λ. είναι τα πιο πρωτόγονα σπονδυλωτά. Θεωρούνται απόγονοι των οστρακόδερμων.
Το σώμα τους, μακρύ 20 – 100 εκ., μοιάζει με το σώμα του χελιού και το γυμνό δέρμα τους σκεπάζεται από βλέννα.
Έχουν δύο νωτιαία πτερύγια και ένα ουραίο, με τη βοήθεια των οποίων μπορούν να έρπουν και να κολυμπούν. Το στόμα τους είναι προσαρμοσμένο για απομύζηση, μοιάζει με χωνί εξοπλισμένο με κεράτινες αιχμές σαν ροκάνι, χωρίς σαγόνια. Έχει πολλές βραγχιακές σχισμές που δεν καλύπτονται από βραγχιακά επικαλύμματα.
Ο σκελετός τους αποτελείται από χόνδρο. Οι λ. κυνηγούν ψάρια, στα οποία κολλούν σαν βεντούζα, τρυπούν το δέρμα τους και απομυζούν τους χυμούς και το αίμα τους και τα καταντούν ένα δερμάτινο σάκο που περιέχει το σκελετό τους.
Σ` αυτές οφείλεται ολοκληρωτική εξαφάνιση της πέστροφας σε ορισμένες λίμνες. Οι λ. είναι ζώα των βαθιών νερών. Γεννούν 65 – 235 χιλιάδες αβγά. Για να γεννήσουν, μεταναστεύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα.
Μετά ένα μήνα από τ` αβγά βγαίνουν προνύμφες, που ονομάζονται αμμοκήτες ή λαμπρινάκια. Οι προνύμφες αυτές, ύστερα από περίπλοκες μεταμορφώσεις που διαρκούν 4 – 6 χρόνια, ενηλικιώνονται.
Τα γνωστότερα είδη των λ. είναι τρία: α) λ. η θαλάσσια, β) λ. η ποτάμια και γ) λ. η πλανίρεια. Τα δύο πρώτα είδη μεταναστεύουν, ενώ το τρίτο ζει συνέχεια στο βούρκο των ποταμών και τρέφεται με σκουλήκια.
Πηγή - EcoNews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου